Uruguay’a turist olarak gitmişliğim hatta kendi hatam yüzünden otelde soyulmuşluğum bile vardır. Sizden saklayacak halim yok Arjantine gidene kadar Uruguay’ı Afrika'da sanıyordum. Bakalım Uruguay’ı sizler ne kadar tanıyorsunuz. Yılbaşından önce kaybettiğim tek kardeşim hayata veda edeli 40 gün olacak biz onun hazırlıkları ile uğraşırken sizi misafir bir yazarla tanıştırmak istiyorum.
Değerli arkadaşım Nilüfere mesaj attım benim için Uruguay'ı yazarmısın dedim. O dünyanın öteki ucunda yaşasa da hemen bana döndü ve severek dedi ertesi günde şahane yazıyı gönderdi
Iyi okumalar.
Uruguay ; küçük, özgür ülke
Uruguay yerlilerin dili olan Guarani cede “ Boyalı kuşlar ırmağı “anlamına geliyor. Benim içinse 2015 Kasımında yerleştiğim huzurlu, sakin ve özgür ülke.
Uruguay, Güney Amerika’nın toprak bakımından ikinci en küçük ülkesi olmasına rağmen, Latin Amerika’nın ekonomik ve siyasal olarak en dengeli ülkesi. Her alanda özgürlükler ülkesi, basın özgürlüğü listesinde üst sıralarda, marihuana satışı yasal, LGBT bireyleri özgür, gay evlilikleri yasal. Kısaca özgür bir ülke Uruguay
Bizim bu ülkeye yolumuzun düşmesi tamamen tesadüfler sonucu oldu. Evet bu ülke birinci dünya ülkesi değildi ama insanlar özgürdü, stabildi ve dünyanın unuttuğu bir ülkeydi ve en önemlisi göçmen seviyorlardı. O kadar ki oturum almak gerçekten çoğu ülkeyle karşılaştırınca kolay ve az maliyetliydi. Uruguay kısmen sosyalist bir ülke. Sağlık ve eğitim parasız. Bir ülkeye göçmen olarak gittiğinizde ilk zamanlar için büyük bir artı bu. Hatta Kuzey Amerika’dan emekli olan çoğu insan oranın pahalı sağlık sistemi yüzünden buraya taşınmakta. En son kar 1920 lerde yağmış. Tabiki herşeyin mükemmel olması mümkün değil. İş alanı fazla yok. Nerdeyse tüm tüketim ürünleri yurtdışından geliyor ve bu da Uruguay’ı pahalı bir ülke yapıyor. Ülkenin ekonomisini ise hayvancılık ve kısmen tarım sağlıyor. Avrupa’nın ve Turkiye’ nin en çok hayvan aldığı ülkelerden biri Uruguay.
Bir göçmen gözüyle bakacak olursam bence yaşanılası bir ülke. Göçmenlik kolay, ırkçılık yok denecek kadar az. Çocukları çok seviyorlar ve saygı gösteriyorlar. Öyle ki 60-70 yaşındaki insanlar 7 yaşındaki kızıma otobüste yer veriyor. Biz bu ülkeyi sevdik, umarım herkes sevdiği yerlerde yaşar.
Bu hafta size Uruguay’ın sosyal ve ekonomik yapısını anlatmaya çalıştım. Gelecek hafta ise turizmini anlatacağım.
Dünyanın ucuna yakın, küçük ülkeden herkese sevgiler
Nilufer Yünlü
