Sadece hep kafa karıştırıcı, kötü şeyler olmuyor işte. Ne kadar aksilikler, terslikler varsa yaşıyoruz . Baştaki idarecilerimizin bizlere biçtikleri kılıfa sığmaya çabalıyoruz; ama birtürlü olmuyor. Bir yerinden patlak veriyor.İnsanlarımız can sıkıntısından, geçim derdinden, yaşanan olumsuzluklardan  birbirlerine saldırıyorlar.Birbirlerini katlediyor , öldürüyor, yok ediyorlar. Kadınlarımıza çocuklarımıza yapılanları, hatta hayvanlara yapılan işkenceleri katletmeleri saymıyorum.Son olarak bir kadının kediyi nasıl öldürdüğünü izleyip yüreğiniz burkulmuştur herhalde.Yabani hayvanlara, doğadaki ağaç katliamlarına, dağların başlarının yarılmasına, kalplerinin delinmesine bakıpta yüreği sızlamayan varmı?Milletimiz, insanlarımız iyice gerildi. Saldıracak, sinirini yatıştıracak yer arıyor.Hıncını çıkarmaya çalışıyor. Ya kendisine zarar veriyor yada çevresine.Yöneticilerimiz ortamı sakinleştireceğine dahada üstüne giderek ayrıştırma, ötekileştirme çabalarına devam ediyorda bu durum ne kendilerine nede diğer insanlarımıza yarar sağlamıyor.Bun bile bile devam etmek hangi akla hizmet bilemiyorum.

 

Son günlerde suçsuzluğu ortaya çıkan silivride ve diger cezaevlerinde  yatan  bu ülkenin yetiştirdiği değerli vatan evlatları birer birer salınmaya başladı. Peki bu güne kadar suçsuz yere kapatıldıklarının ezasını kim çekecek?Bunların evletleri, aileleri, okuyan çocukları yokmuydu?Neler yaşadılar bilenimiz, ilgilenenimiz oldumu?Günler, aylar yıllarca o evlerde yüreklerde yaşananları düşündünüzmü?Madem okadar suçluydularda şimdi ne oldu? madem suçsuzdularda bunların günahlarını kimler çekecek?İnşallh bundan sonra böyle haksızlıklar, hukuksuzluklar yaşanmaz.Evlere ateşler düşmez,. Yürekler paramparça olmaz. Bir nebze olsun yapılan haksızlıkların giderilmesine çalışılır.Sen, ben, biz siz olmazda biraz huzura kavuşuruz. Normale döneriz insallah.

 

Bu kadar olumsuzluklar içinde sevinçlerimiz de oluyor geçte, uzun zaman sonrada olsa.

Dede, babaanne biz geldik dedi torunlarımız. Dünyalar bizim olmasında kimin olsun artık?

Öyle özlemişiki...

Ne kardada telefon ya da başka iletişim araçları ile konuşsak yüzyüze, günül gönüle, yürek yüreğe bambaşka bir duygu. Kısada olsa bir kaç günlükte olsa evimize, gönlümüze neşe doldu. Sevincimiz dünyayı kapladı.Onlarla oynadık, güldük. Hasret giderdik.Sayılı gün değil mi çabuk geçiverdi işte. İnsallah ileriki gelişlerinde daha uzun kalırlar diye umutlarımızı ellerimize aldık babaanne ile. Onları istemeye, istemeye uğurladık.İnşallah en kısa zamanda kavuşmak üzere diyorum.

Herkesin sevdiklerine, torunlarına, evlatlarına Allah uzun ömürler versin diyorum.Bu kadar olumsuzliuukların içinde sevinçlerde oluyor işte. Son yağmur ve kar yağışları ülkemizdeki kuraklığı bir nebze olsun giderecek gibi görünüyor insallah . Bunda ayrı bir sevinç kaynağımız.Aman birliğimizi, beraberliğimizi bozmayalım. Bu dünyanın sonu yokta bizlerin sonu var. Dünya sultan süleymana kalmamış. Bunuda unutmayalım.