Kime ne zararı var ulusal bayramlarda Atatürk anıtlarına çelenk koymanın. Böyle ulusal günlerde benliğimizi tazeliyoruz. Ulusumuzla Atatürk'le ve bayrağımızla gurur duyuyoruz. Birlik beraberlik duygularımızı pekiştiriyoruz. Çocuklarımız daha küçük yaşlardan ulusumuzu, bütünlüğümüzü kavrarlar.

Çok mu yani?

Yılda birkaç gün olsada ulusal değerlerimizle gurur duymak.

Bunun kime ne gibi zararı dokunuyor ki?

Bu gibi yasaklar koyarak ya da kutlamaları kaldırarak, etkisizleştirerek nereye gidiyoruz farkında mısınız?

Kutsal bayramlarımızı nasıl coşkuyla, sevinç ve gururla kutluyor, mutlu oluyorsak ulusal bayramlarımızıda ulusumuzun tüm bireylerilye sevinç, neşe ve gururla kutlamalıyız.

Geçmişte yapılan kurtuluş savaşında kaybettiğimiz canlar boşunamı şehit oldu?

Cumhuriyet idaresi insanları senben, zengin fakir, makam sahibi, soradan vatandaş diye ayırmaz.

Mahkemeler önünde yargı herkese eşit şekilde yasaları uygulayarak kararlar alır.

En azından cumhuriyeti kurarken böyle hesap edilmişti.

Makam ve mevki sahibi ya da idarecilerin isteğine göre karalar alamazalardı, almazlardı.

Adı üstünde bağımsız yargı idiki öyle olmasıda gerekiyor. Ama son yıllarda nasıl olduğu, ne şekilde kararlar verdiği tartışılır hale geldi.

Bu da yargıya, bizleri idare edenler olan güvenirliği iyice aşağılara çekti.

Bence bu cumhuriyetin kuruluş nedenlerini rafa kaldırmak, tarafsızlık kavramını kendi çıkarları doğrultusunda kullanmaya kalklmakla oldu.

Bundan sadece muhalefet değil tüm insanlarımız, ulusumuz zarar görüyor.

Herkes kendini haklı görerek hareket ediyor.

Yani kendi karalarını yargıya değil kendi isetiği gibi oluyor.

Ya da kendi sağlamaya çalışıyor.

***

Birkez daha cumhuriyetimizin kuruluşunun 92 ci yılını kutladık.

Nasıl mı?

Sıradan savdık.

Sadece belirli kişiler vardı.

Halk yoktu.

Gene çocukları birilerinin önünde beklettik.

Mülki amirler çelenk koydu.

Bizler onların bu durumuna eşlik ettik o kadar.

Ulusal marşımızı bile candan, şevkle, gururla söyleyemedik.

Yani bunları sırf eleştirei olsun diye söylemiyorum.

Şöyle düşünüyorum.

Tam 61 yıdır bu bayrağın altında gurur ve hayacanla bu ulusal marşımızı söyledim.

Ama son yıllarda senincimiz, hevesimiz, heyacanımız deyim yerindeyse kursağımızda kalıyor.

Cumhuriyet erdemliliktir.

Cumhuriyet eşitliktir.

Cumhuriyet kardeşliktir.

Yani cumhuriyet var olmaktır.

Yani şimdi cumhuriyetle kadınlarımıza eşit vatandaşlık vermekle kötülükmü ettik?

Onlara seçme seçilme hakları sağlamakla kime zarar verildi?

Erkeklerle eşit hale geldilerde ne oldu?

Zaten böyle olması gerekmiyor muydu?

Ama birilerinin saltanatına sanki son verildi.

Geçen cumhuriyet bayramını sonsuz coşku, sevgi ve gurur dolu duygularla kutluyorum. Herkese sağlıklı bir şekilde cumhuriyet idaresi altında uzun yaşamlar diliyorum.