Bayramlar sevinç günleridir. Gerçekten sevinen var mı bu günlerde bilemiyorum? Gidiniz herkesin birgün gideceği ebedi istiratgahı denilen kabir azabının çekileceği yere mezarlıklara bu bayrAm günlerinde. Orada son yıllarda gözyaşları sel gibi akmakta. Analar babalar, çocuklar, eşler, sevgililer yitirdiği değerlerini kan ağlayarak ziyaret etmeye çalışmakta. Oradaki dramları yaşananları görebiliyor, onların dertlerini acılarını dindirebilmek için çaba harcıyor muyuz? Yoksa her konuda olduğu gibi nasıl olsa bize olmuyor diye omuz silkip geçiyor musunuz? Çok zor bunları yazıp söylemek bile ama elden geleni yapmaya çalışıyoruz işte.Birgün sizin evlatlarınızda bu şekilde şehit olabilir.Nedense hep garibanların, arkasında dayısı olmaynların çocukları şehit oluyor, telef oluyor. Tuzu kuruların hiç birisinin çocukları bu şekilde ölmüyorlar. Sonrada çıkıp şehitlik dinimizde var. Onlar ölmediler gibi demeçler vererek, cenaze namazlarında boy göstererek kedilerini kandırıyorlar.Bayramlarda eş dost ziyareti olur. Hiç kimsenin gülmediği bayaram günlerinde kimi nasıl ziyaret edeceğiz?Okadar dolu ki insanlarımız kiminin çocukları şehit olmakta habire. Kimimizin trafik denilen can alıcıdan dolayı canlarımız, mallarımız yitmekte, yok olmakta. Sokaklarda terör belası hem de dini mi savunuyoruz diye gezen yobaz ve ne olduğu bilinmeyenler tarafından patlamalarla canlar ve mallarımız gitmekte.Birçoğunun suçlu suçsuz demeden ceza evlerinde tıkılmakta.Bunlar için sedece suçu olan çeksin cezasını. Ama ya suçsuz yere oraklarda ömürlerini tüketenler, onların çocukları bayramda ne yapacaklar? Bayramı nasıl yaşayacakalar? Allah göstermesin ben şahsen bir gece kalsam oralarda sabaha çıkmaz ölürüm diye düşünüyorum. Allah tüm zorda kalanlara bu mübarek günler hatırına acısın, yardım etsin. Çünkü bizlerin Allahtan başka sığınacak, yardım dileyecek kimseleri yoktur. Ancak o bizi gözetip koruyor. Bu bayramlarda bari birlik olmaya çalışalım.
Ülkemizde ana muhalefet partisi genel başkanı ve beraberinde adalet isteyen binlerce kişi yürüyor. Bu yolda yaşamını kaybedenler oldu. Kimilerinin yaşları itibariyle yola dayanma güçlüğü çektiği herkesce bilinmekte. Ayakları şişenler, tırnakları arızalanlar ve digerleri bunlara aldırış etmeden günde 20 kilometre yürüyorlar. Niye yürüyor bu insanlar? Sıcacık yataklarında neden yatmıyorlar? Yaşamlarını tehlikeye atarak nereye gidiyorlar? Bunlar son yıllarda ülkemizde yapılan haksızlıkları dile getirmek için yürüyorlar. Ülkemzde olmayan adalaeti tekrar sağlamak için yürüyorlar. Bu insanlar çocuklarımız çeşitli şekillerde ölmesin diye yürüyorlar. Terör belası dursun, ortsdan kaldırılsın diye yürüyorlar. Bu insanlar sadece adalet istiyorlar yasaların herkese eşit şekilde uygulanmasını istiyorlar. Yargı bağımsızlığını tekrar sağlamak için yürüyorlar. Adalet hepimize gerek olduğu için yürüyorlar. Onların yolları açık olsun. Allah onlara sağlık ve sıhhatler versin. Yolları açık olsun. Bu bayramın ne kadar zor günlerdede olsa umutların yerine gelmesi, olumsuzlukların oradan kalmasına vesile olmasını diliyorum. Bu bayramın bozulan birlik ve beraberliğimizin tekrar sağlanması, ülkemize adalet gelmesinin başangıcı olmasını diliyorum. Bu vesile ile herkesin mübarek ramazan bayramını kutluyorum Herkese sağlıklar diliyorum.
