İki gündür telefon ediyorum. Bir turlü ulaşamıyorum. Telefon çalıyor acı acı ama kaldıran yok. İçime girenler iyice girdi. Önceki gün bir arkadaşım Antalya'da yaşayan emekli öğretmen arkadaşlarımdan birisinin daha hastalandığını söyleyince içim cız etti. Daha sormaya dilim varmadan o açıkladı. Düşün düğüm o lanet hastalığa yakalnmış. Biliyorsunuz o melun hastalık insanda şekil şema bırakmıyor. Onunda saçları dökülmüş kipriklerine varıncaya kadar. Kemoterapi denen o seanslara gidiyormuş ama sonun pek iyi olmadığını söyledi Osman arkadaşım .Bu ne nalet hastalıktır böyle. Genç yaşta insanların yaşamlarını ellerinden alıyor. Hem de dayanılmaz acı ve ızdıraplar vererek. Allah ölenlere rahmet, kalanlara sağlık ve sıhhatler versin. Hele  birlikte çeşitli acı ve tatlı yılların, günlerin geçiği arkadaşların birer birer gitmeye başladımı insanın üzüntüsü katlanarak çoğalıyor.

Bu güne kadar bu kötü hastalıktan emekli öğretmen arkadaşlarımdan ve çalışanlardan epey gidenler oldu. Nevzat Ünal bunlardan ilki idi. Sonra Mehmet Yüksel arkadaşımı bizden çekip aldı. Daha sonra ise ömrünün baharında Muzaffer arkadaşımızı bizlerden, öğrencilerden, ailesinden aldı. Yıkım işte o günden sonra geride kalanların evlerinde neşe yok artık. Odaların ve evlerin hatta mahallelerin herköşesini hüzün ve çaresizlik kapladı. Geçmiyorda bir türlü.

Şimdi ise değerli arkadaşım Kerim Ünal bu illetin pençesine yakalanmış.

İnşallah atlatır diye iyiye yormaya çalışıyorum.

O gerçekten dayanıklıdır .

O ve diğer  arkadaşlarla ne çok zorluklara göğüs gerdik.

Onlarla ölümüne savaştık.

İnşalllah  kerimde bu hastalığın üstesinden gelecektir.

Ve yumuşak ve sevecen gülüşünü gene göreceğimizin hayali içindeyim. Öyle bir illet ki bu bütün aile bireyleri ve seven sevmeyen herkesi etkiliyor. Ama elden gelen de yok. Bu arkadaşlarımız aramızdan birer birer giderken son zamanlarında sadece uzaktan şifa  dilemekte en kötüsü. Çünkü yanlarına varırsak " tamam ben öleceğimde ondan geliyorlar " endişesine kapılıyorlar. Moralleri de bozuluyor. Biliyorsunuz bu hastalığı ancak irade ve yüksek morelle yenebiliyorsunuz. Yani insan can arkadaşlarına bile bazen helallik alma şansına sahip değil. İşte acı olanda bu. Ne kadar üzülsek te fayda yok.

Hasta olanlara şifa, vefat edenlere Alllahtan rahmet dilemekten başka çare gelmiyor elimizden. Onların ev halkının  tüm üzülenlerin acılarını, kederlerini paylaşıyorum.