Artık bu çocuklarımızın ve öğrencilerimizin çeşitli etkinlikler içinde kutladığı bu ulusal bayramı kutlayamayacaklar. Her konuda olduğu gibi milli bayramlarımızın kutlanmasını da yasakladılar. Kendilerinin göstereceği razı olacağı şekilde yapılacakmış. Kırsal kesimlerde sinema, tiyatro olmadığı icin okullardaki öğrencilerle öğretmenler birlikte okullarda müsamereler verirlerdi halka. Öğrenci velileri anneleri, babaları ve köy halkı yapılan gösterileri büyük bir zevkle izlerdi. O gun önemli günlerden biriydi köy kasaba halkı için. Büyük şehirlerde törenler düzenlenir gösteriler daha da görkemli olurdu. Bu yönüyle bile eğitime büyük katkısı olurdu. Öğrenciler birşeyler başarmanın, toplum önüne çıarak kendilerine güven kazanırlardı.Anne babalar ve halk o çocuklarla gurur duyar, milli duyguları güçlenir kendilerine dahada güven kazanırlardı. Geceleride fener alayları düzenlenerek dahada güzelleşirdi gösteriler. Bunun için aylar öncesinden hazırlıklar yapılırdı okullarda. Bu da verilen eğitimin bir parçasıydı.
Ne oldu da bu güzelim etkinliklerin yapıldığı bu bayram kutlamalarını kaldırdılar? Bunun kime ne gibi zararları vardı?Terörü mü azdırıyorlardı bu yapılanlar? Ekonomiyi mi olumsuz etkiliyordu? Zaten köylerden okulları ve öğretmenleri aldılar. Şimdi ayda yılda göreceğimiz biriki güzelliğide niçin elimizden alıyorlar diyor vatandaş.
Böyle milli bayram ve günler milli beraberliğimizı pekiştiricidir. Barışa kardeşliğe, yardımlaşmaya yardım eder. Ama nedense biz yaptık oldu zihniyeti burada da ortaya çıkıp bu duruma geldik. Bunu yasaklamanın kimseye bir yararı olamaz. Daha da ayrışmaya, başkalaşmaya, dağılmaya yardım eder. Dini bayramlarımızı nasıl coşku ile kutluyorsak milli bayramlarımızı, mahalli kurtuluş ve diğer günlerimizi hep birlikte kutlamalı birbirimize daha da kenetlenmeliyiz.
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk bayramımızı kutlar daha güzel günlere diyorum.
