Hiç bir canlı baki değildir dünyaya. Her canlı birgün bu dünyadan geldiği gibi gidecektir. Allah cümlesinin bu ve öbür dünyasını hayırlara vesile etsin. Bu dünyaya sığmıyoruz. Birbirimizin kuyusunu kazıyor ona yapmadığımız kötülüğü bırakmıyoruz. Ama sonu ik metre çukurda bitiyor. Sanki hiç yaşamamış, Görmemişiz gibi. Ama geride yaptığı iyilik ve kötülükleri anılıyor. Onun için insanlara, hayvanlara, bitkilere yanlı canlı cansız her yaratığa iyilikler yapmaya çalışmalıyız elimizden geldiğince. Bütün hırsımız, çekişmelerimiz, uğruna harcadıgımız ömrumümüzün en verimli zamanlarını sarfettiğimiz yıllar bir saniyenin içinde kalıveriyor. Gözbebeği gibi baktığımız, yavrularımız servetimiz bir anda rüzgarın ön üne kapılmış saman çöpü gibi savruluyor. Öbür dünya için varsa hazırlıklarimız onlar kalıyor yanımızda.

Bu dünya kimseye kalmamış, bizede kalmayacak.

Hırs insanların yapmak istemediklerini, sonradan pişman olacakları işleride yaptırıyor malesef. Bu siyasettede böyle. İş hayatında da böyle. Diğer alanlarda da böyle.Ufacık çıkarlarımız için diğer hemcinslerimize ve Allah'ın yaratıklarına işkenceler ediyor, onları yaralıyor, zulüm ediyoruz. Güç bende diye diğerlerini düşünmüyoruz. Ama ey zulüm edenler, kendilerindeki gücü kötü kullananlar. Zulüm , dayatma yapanlar ve diğerleri. Sizden büyük Allah var. Bu dünyanın öbür dünyasıda var. Oraları da düşünün. Çünkü gideceğinız yer an fazla iki metrelik yerin altı.

Şimdi ismini veremeyeceğim ama ülkede çok zenginlerden birisi hastalanıp ölüm döşeğine yatınca oğlunü çağırmış. "Oğlum ben ölünce çoraplarımı çıkartmayın. Çoraplarımla mezara koyun demiş. Birde kendisine bir zarf  vevererek bunu sıkışınca açıp içindekini oku ona göre hareket et" demiş.

Neyese adam ölmüş.

Hoca cenazeyi yıkayacak.

Elbiselerini çıkarmışlar.

Sıra çoraplarına gelince oğlu"  olmaz demiş.

Babam çoraplarımı çıkartmayın" dedi."

Hoca çoraplarını çıkarmadan yıkayamayız. Abdest aldırmamız gerek" demiş.

Çaresiz kalan oğul" babam ölmeden bana sıkışırsan açıp oku ona göre hareket et diye bir zarf bıraktı. Ona bakayım" demiş.

Ve zarfı açınca şöyle yazıyormuş:

"Bak gördün mü oğlum çoraplarıma bile müsaade etmiyorlar. Dünyadaki malvarlığı öylece kaldı. Sakın kendini hırsına kurban etme"demiş.

Bugün ben güçlüyüm. Ben zenginim. Ben fakirim diye insanlarımız acınıp yerinmesin. Olduğunca abartmadan kırıp dökmeden yaşamlarını sürdürsünler. Az yaşa, çok yaşa herkes bunu tadacak. Anam rahmetli " ölüm bir kara devedir. Her evin önüne çöker" derdi. Sakın bunu unutmayalım.

Herkese uzun ve sağlıklı ömürler dilereim.