Bu gün üstümde bir gariplik Çöktü sabahtan. Elimi, kolumu oynatamıyorum. Sanki beynimde durdu. Yoksa uzaktaki ama her an yanımda olanlarıma birşey mi oldu? Yapayalnız kapkaranlık kuyulardayım. Gözlerim zaten göremiyor da kuyuların dibini. Ayaklarımı oynatarak görmeye çalışıyorum. Ellerimle çevremi yoklaştırarak bir tutunacak dal, bir yol, bir aydınlık bulmaya çalışıyorum. Bu sadece karanlık kuyulara düşerek olmuyor bu günkü gibi. Bazı çaresizliklerinizde, yalnızlıklarınızda sizinde olmuyor mu?...

Dışarda bütün pislikleri örten, mikropları kıran karın o sade ve dingin beyazlığı var. Ağaçların, çiçeklerin dallarına binmişler sallanmıyorlarda. Çünkü rüzgarda yok ufuktada görünmüyor. Bu karda kışta kuşların ve diger canlıların birbirlerine sokularak bekledikleri gibi onlarda bekliyor. Hiç saşırmıyoruz biliyor musunuz? Bu ap ak beyazlık bütün kötülükleri örtecek gibi geliyor . Sanki hiç birşey olmamış gibi o muhteşem pamuk yığınlarını seyrediyoruz cümle alem. Yollardan arabaların geçmediği gibi insanlarıda göremiyorum. Bilemiyorum yaşam durmadı ama duraksadı gibi. Bu günlük tüm tabiat ve varlıkları kış uykusunda ya da  benim gibi derin kör kuyuların dibinde. Hani derlerya " donup kaldı"Aynen öyle. Kimse sesini çıkarmıyor, çıkaramıyor. Belki onların üstünede giderek artarak süren baskılar çöktü.
***
Nasıl bir şeyse terörist olmak veya onu desteklemek ya da o etiketi kendilerine görmek istemiyorlar belki. Aklı başında insanlar nasıl terörü destekler, terörist olur? Kendi ülkesinde kıt kanaat geçinmeye calışan insanlar kendine ve diğerlerine bu kötülüğü yapmak ister? Birbirimize ufak çıkarlar ya da düşmanlık beslemekle amacımıza ulaşacağımızı sanıyorsak yanılıyoruz. Hepimiz bu geminin içindeyiz. Kendimizin çıkarlarını ön plana alıp diğerlerine zulüm yapmayalım. Bu dünyadan kimler geldi, kimler geçti? Bizlerde geçip gideceğiz. Allah dil vermiş konuşup anlaşasınız diye. Allah göz vermiş iyiyi kötüyü görüp ayırasınız diye. Allah kulak vermiş iyi sözü kötü sözden ayırasınız diye....
***
Derken güneş yüzünü gösterdi. Birden hareket başladı. Dallardan kar billurları sallana, sallana yere düştüler. Kuşlar şarkılarına başladılar. Kümeslerinde tavuklar bile çırpına çırpına üzerlerindeki olumsuzlukları attılar. Hareket başladı hareket. Üzülmeyiniz daha çook karlar yağacak. Güneşler açacak karamsarlıklarımızla kalacağız. Umudumuzu, onurumuzu, sevgimizi, azmimizi yitirmeyelim.
Atalarımıza söylemişler .
Türkülerimizde dile gelmiştir.
"Sıkıntılara katlanıp, kendi kendimizi yiyip bitirmenin anlamı yok. Buluttan sonra yağmur. Yağmurdan sonra güneş açacak. "Ne de olsa kışın sonu bahardır.."

HAFTANIN SÖZÜ
ABDAL ATA BİNERSE BEY OLDUM SANIR. ŞALGAM AŞA GRERSE YAĞ OLDUM SANIR...
DÜNYA BİLE DÖNÜYORSA YANINDAKİNDEN ŞÜPHEN OLMASIN…