Ne diyeyim? Nasıl anlatayım? Kendilerini herşeyin üstünde gören, biraz itibar edilince ya da bir görev verilince eski dediklerini, benliklerini, doğrularını bir anda unutarak inanmasada söylenenleri harfiyen yerine getirmeye çalışanlara söylenecek bir sözüm yok. Biraz düşünen, araştıran, ileriyi , geleceği, olacakları görenler uyarıyor ama kim dinler ? Kim anlar? Onlar verilen rolü en iyi şekilde oynamaya çalışırlar o kadar. Hani akil insanlar olarak atananlar varya onlarda öyle. Herşeyi bilirim, beceririm. Ben en doğrusunu söylerim havalarındalar. Onlardan birisi ne zaman kürtlere ayrıcalık yapıldıysa çıkıp şimdiye kadar onlar ikinci sınıf vatandaştı diyor.Ne var sanki. Bu barışı niye istemiyorlar diye maval okuyor. Bir kere yurdumuz insanını hiç ama hiç birisi barışın olmasına karşı değil. Birkere bunu aklınıza yerleştirin. Bu güne kadar barışı, kardeşliği savunanlar bundan sonrada savunmaya devam edecekler. Siz olmadan barışı kardeşliği eşitliği savunanlar bundan sonrada savunmaya, bu uğurda bedel ödemeye her zaman hazırdırlar.Biz adına kürt dedikleri kardeşlerimizle savaşlarda beraberdik.Beraber okullarda okuduk. Birlikte askerlik yaptık. Yaralarımızı beraber sardık. Beraber ağladık beraber güldük.Hiç bir zaman onları ikinci, tali olarak görmedik.Bu birkere böyle biline.Ama birilerini verdiği talimatla barış olmuyor, olamazda.Barış için iki tarafın insanları bir araya gelmeli. Karşılıklı yaralar sarılmalı .Birilerini atadığı insanlaral hele atanarak getirilen insanlarla hiç olmaz. O şehit olan annelrin, babaların ailelerin kendi seçecekleri kendilerine inandıkları insanlarla olabilir barış ancak.Onların dertlerini dinliyerek olur. Taşıma su ile değirmen dönmez. Yaz gelip su azalınca değirmenin dönmesi biter.
Bakıyorumda muhalefet hic birşey yapmıyor. Şöyle kötü. Böyle yapılanlara engel oliuyor. Önümüze taş koyuyor diye sabahtan akşama kadar bütün iletişim araçlarında taraf olan insanlar söylemediklerini bırakmıyor. Karşı tarafın söylediklerini kale almıyorlar. Hatta onları insan yerine bile koymuyorlar. Sonrada toplumsal barıştan, kardeşlikten söz ediyorlar.Bu nasıl olacak söyler misiniz? Sivil toplum örgütleri diye birileri var . Bunları biliyor musunuz? Böyle bir kavramdan kurumlardan hangisinin fikri alındı? Ülkemizde üniversiteler var. Bunlar hiç ama hic konuşmuyor. Onlara bir soruldu mu? Hayır. Çünkü onlar kendi islerini yapsınlar. Biz kendi isimizi yapıyoruz diyorlar. Peki bunlar başka ülkenin insaları mı? Bu toplumda oluşturulan güvensizlik, ötekilestirme, başkalaştırma, itibarsızlaştırma gibi durumlara hele kin ve neftret bir an önce son verilmeli. Belki kardeşlik, barış o zaman kendiliğinden gelir ne dersiniz?