Belirsizlik, kararsızlık aldı başını gidiyor. Yarın hatta birkaç saat sonra ne olacağını kimse bilmiyor. Siyaset kendi başına ayrı bir karmaşa içinde. Kimse kendisinin eleştirilmesini istemiyor. Ağızlardan çıkan sözcükleri çocukların duymaması için elimizden gelen gayreti gösteriyoruz ama gene de olmuyor.
Normalleşme mi dediniz?
Hiç olacak gibi de görünmüyor. İktidarı elinde tutanlar her gün halka bağırıp çağırıyor. İnsanları aşağılıyor. Bu ülkenin devletin tepesindekiler herkese örnek olacak şekilde davranmalı.
Herkesin cumhurbaşkanı olmalı. Biz cumhurbaşkanımızla gurur duymalıyız. Tarafsız bir cumhurbaşkanımız olsun istiyoruz. Başbakan dersen şöyle yaptık. Böyle yaptık. Böyle ihracaat ettik. Böyle uçtuk falan filan. Uçtuk diyorlar. Ama bizler göremiyoruz. Çarşı pazar aldı başını gidiyor. İnsanlar pazarın son saatlarına kadar bekliyorlar ki biraz ucuza alabiliriz diye. İnsanlar parasız pulsuz ortalıklarda. Cebizde çay parası olmadığı için çarşıda dolanıp duruyorlar. Gıdalarını alamıyorlar pahalılıktan.
Eğitimdeki karmaşa daha da kötü.
Yok sınavlar kaldırılacak.
Yok olmadı bu yılda sınavlara devam edilecek.
Çocuklar gidecekleri okulları kendileri seçecek karmaşası ayrı bir dram. Evinin yakınındaki okul yerine kilometrelerce uzaktaki okullara gitmek zorundalar. Olmadı imam hatip okullarına yönlendiriyorlar.
Öğretmenler dersen huzurlu derslerine giremiyorlar.
Neymiş puan verilecekmiş.
Öğrencilere yeteri kadar zaman ayıramıyorlar.
Yani huzurları yok. Karmaşa içinde görevlerini yapmaya çalışıyorlar.
Yani oradada karmaşa.
Sağlık sektörü desen paralı ve yeteri kadar hizmetlerden yararlanamıyor insanlar. Paran varsa tedevin yapılıyor. Paran yoksa o hastahane, bu hastahane dolaştırırken insanlar yolda can veriyorlar. Doktorlar desen perişan o kadar hastaya bakıyorlar ki günlük. Kıpırdayacak halleri kalmamış durumdalar. Bu yıl grip vakaları iyice arttı. Geçti diyorsun. Tekrara yineliyor. Acil servisler ağzına kadar dolu. İş bu kadar olsa gene iyi birde savaş durumumuz var. Hergün çocuklarımızın şehit cenazeleri geliyor. Toplumun morali bozuk. Her evde her köyde, kasabada, şehirde yas var, üzüntü var. Allah sonumuzu hayır etsin.Artık sorunların çözüldüğü, gözyaşlarının dindiği, çağdaş eğitimin, fenin ülkemizde uyguladığı bir zamana ulaşır mıyız bilemiyorum Ama umudumuzuda yitirmemeliyiz. Sorunlara karşı gelerek, çözüm yollarını bularak daha mutlu sağlıklı günler yaşayacağımız yılların geleceğini umut ederek yaşamanın uzak olmadığını, morallerimizi bozmadan yaşm savaşını sürdürmemiz gerektiğine inanıyorum Hepinize sağlıklar dilerim.
