Amasya'nın Merzifon ilçesinde Engelsiz Yarınlar Yardımlaşma ve Dayanışma Derneğince oluşturulan atölyede zihinsel engelli çocuklar ve anneleri, kültürel ve sanatsal faaliyetlere katılarak sorunlarını aşıyor.Harmanlar Mahallesi'nde yaklaşık 3 ay önce faaliyete geçen Engelsiz Yarınlar Yardımlaşma ve Dayanışma Derneğince yeni tip koronavirüs (Kovid-19) salgını sürecinde evlerinde kalan engelli çocuklar ve ailelerinin hem sosyalleşmesi hem de üretime katkıda bulunmaları amacıyla engelsiz atölye oluşturuldu.Sosyal mesafe kuralına uyarak bir araya gelen 10 engelli çocuk ile anneleri, lif ve yelek örüyor, ahşap boyama gibi el emeği ürünler üretiyor. - "Bir değil, birçok çocuğun annesi oldum" Dernek Başkanı Ayten Altunkaynak üretilen ürünleri yakın zamanda açacakları kermeste satışa sunacaklarını söyledi.Kendisinin de 18 yaşında zihinsel ve bedensel engelli bir oğlu olduğunu belirten Altunkaynak engelli bireylerin ve ailelerinin sorunlarını iyi bildiğini dile getirdi.Bir araya gelerek tüm sorunların üstesinden gelmeyi amaçladıklarını vurgulayan Altunkaynak, engellilerin evlere kapanmaması, hayatın içinde olması amacıyla çalışmalar yaptıklarını anlattı. Salgın sürecinin yüklerini ikiye katladığına işaret eden Altunkaynak, "Anneler her zorluğun üstesinden gelir" diyerek dernek kurmaya karar verdiklerini belirterek şöyle devam etti: "Salgın koşullarında fazla öğrenci almadan sosyal mesafe kurallarına uygun şekilde çalışmalarımıza başladık. Çocuklarımız mezun olduktan sonra boş kalmasın, sokaklarda kalmasın düşüncesiyle bir araya geldik. Anneler buraya çocuklarıyla birlikte geliyor. Ahşap boyama, el işleri yapıyorlar. Herkes hayatından mutlu. Çocuklarımız mutlu olunca biz de çok mutlu oluyoruz. Çocuklarımızın hayatın tam ortasında olması gerekiyordu, biz de onu yapmaya çalışıyoruz." Altunkaynak, engelli bireylerin mutluluğu için çaba gösterdiğini, engellilerin gönlünde olmanın verdiği huzurun hiçbir şeyle kıyaslanamayacağının altını çizerek, "Bana, 'Zaten hayatında özel bir çocuk var. Onun tüm ihtiyaçlarıyla sen uğraşıyorsun. Sonra dernekte de özel çocuklarla zaman geçirmek seni yormuyor mu?' diyorlar. Aslında tam tersi. Yormuyor, daha da mutlu ediyor. Özel çocuklara dokunduğumda mutlu olduklarını hissediyorum. İşte o duyguya paha biçemiyorum. Onların gözündeki pırıldama, boynuma sarılmaları çok farklı bir duygu. Bir değil, birçok çocuğun annesi oldum." ifadesini kullandı. - "Burası hem çocuklarımıza hem bize iyi geliyor" Zihinsel engeli bulunan 17 yaşındaki oğluyla kursa katılan Emine Pektaş ise engelleri birlikte aştıklarını vurgulayarak atölyenin kendilerine çok büyük katkısı olduğunu söyledi. Aile ortamında hem üretim yaptıklarını hem de sohbet ederek birbirleriyle kaynaştıklarını dile getiren Pektaş, "Dernekte çocuklarımızla birlikte aktiviteler, el işleri yapıyoruz. Eğleniyoruz, gülüyoruz. Burası hem çocuklarımıza hem bize iyi geliyor. Çocuklarımız bazen insanlarla diyaloga geçerken zorlanabiliyor. Burada arkadaşlarıyla birlikte zaman geçirdikçe stresten uzak duruyorlar. Kendi akranlarıyla bir şeyler yaptıkça mutlu oluyorlar. Onlar mutlu oldukça biz de mutlu oluyoruz." diye konuştu.