Değerli okurlarım, Mustafa Öz’ün yazısına yer vermek istiyorum izninizle.

 

“Üzülme bir sen değilsin umutsuzluğa kapılan.

 Çarelerini aramalarını bitirme.  

Birgün bu güneş senide ısıtacak.

Ayrıca aydınlatacak ışığı ile.

 Varsın zorlasın kader seni.

 Varsın dünya tersine dönüyor gibi olsun başında.

Ama o gene aynıda seni bu yola sevk eden olumsuzlukların, zorlukların, ümitsizliklerindir.

Bunlarında aşarsın sağlık olsun.

Hava sarı sıcakta kavrulsada bir gün zemheri ayazında titreyecek kuşlar.

Allah yarattıklarının rıskını verir eğer çaba harcarsan.

Zaten anamızdan doğduk doğalı calışıp cabalamıyor muyuz?

 Başı kabak yalın ayak orda burda rezillikler içinde yokluklar içinde debelenmedik mi?

Bunlarda geçer be deli gönlüm bunlarda geçer.

Bize yapılanlara karşı sabır gösterdik bu güne kadar.

Bundan sonrada dişlerimizin kalanınıda kaybederiz nolacak?

Yeter ki umutlarımızı yitirmeyelim.

Direncimizin kırılmamasına direnç gösterelim.

Bu dünya kime kalmış?

Bizlere zaten kalmaz üzülme.  

Zaten dünyayıda istediğimiz yok ta.

Bir lokma bir hırka istediğimiz.

O da burnumuzdan geliyor.


Kıt kanaat yaşamaya çalışiyoruzda.

Bu günlerde Türkiye’de ileri demokrası ya da nerden nereye geldiğimizin kanıtlarından birisi. Ben yaptım oldu zihniyeti. Biz Suriye ile uğraşacağımıza kendi ülkemizdeki teröru bitirelim diye söyleme çalışıyoruz . O da olmuyor. Gene şehitlerimiz gelmekte. Analar ağlamasın diyor büyüklerimiz . Ama anaların gözyaşları hiç bitmiyor nedense.  Son yıllarda sel felaketide eklendi iki debir. Trafik terörü desem ha keza öyle. İşsizlik yoksulluk gene devam ediyor. Bizim bunları görüpte söylememiz yazmamız zaten bir işe yaramıyor ama genede çenemizi yormadan başka bir şey yapamıyoruz. İnşallah ters giden bu terslikler, olumsuzluklar bir ölçüde olsun biterde bu gariban insanlarımız biraz rahatlar diye düşünüyorum. Hepimiz bu geminin içinde yolculuk yapıyor gidip geliyoruz. Ülkemizin kalkınması, halkımızın refahını yükselmesi hepimizi memnun eder.

 İnsallah o günleride görmek nasip olur diye düşünüyorum.

Çok mu hayal görüyorum dersiniz?

 Bence birazda olumlu yönlerine bakarak umudumuzu hepten yitirmeyelim.”