Ünlü halk ozanı Âşık Veysel Şatıroğlu, vefatının 49 yıl dönümünde Sivas Belediyesi tarafından düzenlenen programla anıldı.SİVAS (İGFA)- Fidan Yazıcıoğlu Kültür Merkezi'nde düzenlenen anma programına; Vali Salih Ayhan, Belediye Başkanı Hilmi Bilgin, kurum müdürleri, sivil toplum kuruluşu temsilcileri ve çok sayıda vatandaş katıldı. Sivaslıların yoğun ilgi gösterdiği programda konuşan Belediye Başkanı Hilmi Bilgin şehrin değerlerine sahip çıkma adına anma programları düzenlediklerini söyleyerek; “Âşık Veysel Sivas'ın ve kültürümüzün önemli bir değeridir. Bizi biz yapan, kültürümüze değer katan isimleri anmak, tanıtmak, onları yeni nesillere aktarmak adına üzerimize düşeni yapmak zorundayız. İnşallah 2023'te Uluslararası Âşık Veysel Müzik Ödülleri Festivali adı altında güzel bir programı icra edeceğiz. Şimdiden bunun müjdesini vermek istedim" ifadelerini kullandı. Sivas'ın vefalı bir şehir olduğunu söyleyen Vali Salih Ayhan ise “Hizmet etmek sadece yol yapmak, bina yapmak demek değildir, şehrin ruhuna, kimliğine katkı sağlamaktır. Dolayısıyla bu değerlerimize sahip çıkacağız. Âşık Veysel büyük fikirlerle dünyayı etkilemiştir. UNESCO gelecek yılı Âşık Veysel Yılı olarak ilan etmiştir. Dolayısıyla böyle bir değere sahip olduğumuz için de mutlu olduğumuzu ifade etmek istiyorum" diye konuştu. Konuşmaların ardından sahne alan ünlü Türk Halk Müziği sanatçısı Güler Duman, gecede Âşık Veysel'in eserlerinin de yer aldığı birbirinden güzel türküler seslendirdi. Âşık Veysel Şatıroğlu Hayatı Doğum adı Veysel Şatıroğlu Unvanı Âşık Veysel Doğum 25 Ekim 1894 Şarkışla, Sivas Vilayeti, Osmanlı İmparatorluğu Ölüm 21 Mart 1973 (78 yaşında) Sivrialan, Şarkışla, Sivas, Türkiye Tarzlar Türk halk müziği Etkin yıllar 1899-1973 Önemli çalgılar Bağlama Âşık Veysel, gerçek adıyla Veysel Şatıroğlu (25 Ekim 1894; Şarkışla - 21 Mart 1973; Sivas), Türk halk ozanı. Afşar boyunun Şatırlı obasına mensuptur.Âşık Veysel Şatıroğlu, 1894 yılında Sivas Vilayeti'nin Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde dünyaya geldi.[1] Şatıroğlu'ndan önceki soyadı Ulu'dur.[2] Annesi Gülizar, babası "Karaca" lakaplı Ahmet adında bir çiftçiydi.Veysel'in iki kız kardeşi, yörede yaygınlaşan çiçek hastalığına yakalanarak yaşamlarını yitirdi. Ardından Veysel de yedi yaşında aynı hastalıktan dolayı iki gözünü de kaybetti.[1] Kendi anlatımına göre: « Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti. Onu giyerek beni çok seven Muhsine kadına göstermeye gitmiştim. Beni sevdi. O gün çamurlu bir gündü, eve dönerken ayağım kaydı ve düştüm. Bir daha kalkamadım. Çiçeğe yakalanmıştım... Çiçek zorlu geldi. Sol gözümde çiçek beyi çıktı. Sağ gözüme de, solun zorundan olacak, perde indi. O gün bugündür dünya başıma zindan. » Babasının, Âşık Veysel'e oyalanması için aldığı bağlamayla önce başka ozanların türkülerini çalmaya başladı. 1930 yılında Sivas Maarif Müdürü olarak görev yapan Ahmet Kutsi Tecer ile Kutsi Bey tarafından düzenlenen bir şairler gecesinde tanıştı. Kutsi Bey tarafından verilen destek ile birçok ili dolaşmaya başladı. Âşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Âşık Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri'nde saz hocalığı yaptı. 1965 yılında özel kanunla maaş bağlandı. 1970'li yıllarda Selda Bağcan, Gülden Karaböcek, Hümeyra, Fikret Kızılok ve Esin Afşar gibi bazı müzisyenler Âşık Veysel'in deyişlerini düzenleyerek yaygınlaşmasını sağladı. Âşık Veysel'in çocuklarından öğretmen olan Bahri Şatıroğlu, babasının yaşamını gün gün deftere almış ve pek çok çalışmaya kaynak kişi olarak katılmıştır. Ayrıca babasının saz ve söz geleneğini sürdürmektedir. Eserlerinde Türkçesi yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içedir. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de vardır. Şiirleri, Deyişler (1944), Sazımdan Sesler (1950), Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimli kitaplarında toplandı. 1973 yılında akciğer kanseri sonucunda öldü. Ölümünden sonra Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.